Paylaş
Tüm Sayılar      2024      Sayı 227 – Mayıs 2024      Ne Oldu Acaba O Cana?

Ne Oldu Acaba O Cana?


Prens Adaları’nı özledik. Prens Adaları da bizlere kavuşacağı günlere göz kırpıyor. Adalar bizi karşılamaya, biz de Adalar’a hazırlanıyoruz.

Nisan ayının birkaç gününü anne-kız baş başa geçirmek için Alexandroupoli’ye gittik. Şehir baharı çok güzel karşılamıştı. Eskiden olduğu gibi yine turizm ve alışveriş şehri fakat olumlu yeni gelişmeler turistleri mutlu ediyor.

Halka kapanmamış muhteşem bir sahil şeridi ve ona paralel Cumhuriyet Caddesi ile dikine yollar insanların iyi yaşamaları için her türlü ihtiyacı sağlıyor. Denize sıfır olan sahil şeridi ve yeşillikler içindeki teras bölümü, kısa aralıklarla şemsiyeler altına halka açık olarak yerleştirilmiş banklarda, kafelerde dinlenebilmek veya günbatımını seyretmek başlı başına keyif oluyor. Her yer tertemiz, etrafta çekirdek çıtlatıp yere çöp atan yok, yerlerde pet şişe görmüyorum. Kâğıt mendiller, poşetler, üstü kapalı çöp kutularında olacak diye düşünüyorum. Sahilin deniz tarafı insanları ağırlıyor.  Caddenin karşı tarafı ise, marketler, restoranlar, kafeler müşteri bekliyor. Halkın Mayıs ayında kutlanacak dini bayrama hazırlanması için birçok yiyecek ürünlerinde indirim uygulanmaya başlanmış. Ülkenin olmazsa olmazı geniş balkonlu sevimli binalardan gelen müzik eşliğinde akıp giden trafikte ve çocukların bile sürücü kurallarına uyduğu bisiklet yolunu takip ederek Astir Egnatia otelden limana kadar giden yolda yürüyüş yapmak günün her saatinde mümkün.

Ertesi sabah, caddede nadiren görülen kulağı küpeli bir köpeğe rastladık. Sol arka ayağı sakattı ve çok yavaş yürüyordu. Köpek yavaş yavaş karşı kaldırıma geçmek istedi. Uzaktan bir araba ve bir motosikletin geldiğini gördüm ve telaşlandım. İki araç da köpeğin yakınında durdu. Köpek de durdu. Arabanın sürücüsü köpeğin yanına yaklaştı, ilkin başını okşadı ve sonra yürümesine yardımcı olup karşı kaldırıma geçirdi. Heyecanımdan ve sevincimden olacak ki o anın fotoğrafını çekmeyi düşünmedim.

Sayılı günler çabuk geçer denir. Bizim tatil de öyle geçti.  Geri dönüş başladı. İpsala’dan çıkıp Keşan’a doğru ilerlerken otobüste bulunan herkesin hayret dolu çığlıkları ile sarsıldım. Boynunda tasması ile bir ev köpeği caddeye çıkmış gelen geçen arabaların içinden sahibini arıyormuş. Köpeğin arkasında da onu takibe alan üç tane sahipsiz köpek duruyormuş. Belli ki hava kararınca hayvana saldıracaklar.

Görmemek için gözlerimi kapadım. Gidip köpeği kurtaramayacağıma göre bari yüzündeki ifadeyi görmeyeyim dedim ama beni o halde gören “Ne duygusuz kadınmış” diye düşünebilir.

Aynı gün içinde iki duygulu tabloya tanık oldum. İnsani anlamda bu gördüklerim kültür farkından mı yoksa vicdansızlıktan mı kaynaklandığını düşünmemek için “Köpek arabadan atlamış kaybolmuş” olarak kendimi ikna etmeye çalıştım ama ikna olamadım.


Yayınlanma Tarihi: 07 Mayıs 2024  /  Son Güncellenme: 10 Mayıs 2024


Bu yazı hakkında yazarımıza ve editörlerimize iletmek istedikleriniz mi var?
Aşağıdaki formu kullanarak kendisine ulaşabilirsiniz.
(Bu formdaki bilgiler, yazarımız ve editörlerimizin mail adreslerine iletilecektir.)


Çerezleri Yönetin!

Sitemizde sizlere daha iyi hizmet verebilmek, güvenlik ve sizi tanımak adına çerezler kullanmaktayız, detayları öğrenmek için buraya tıklayabilirsiniz.

Gizlilik Politikanızı ve KVKK Aydınlatma metnini okumak için buraya tıklayınız.

Eğer sitede gezinmeye devam edersiniz politikamızı onaylamış sayılacaksınız.